Nu had ik maandag gebombardeerd tot mijmerdag. En eigenlijk mag er wat mij betreft iedere dag wel een uurtje mijmeren, dromen of zelfs lummelen ingelast worden. Voor iedereen. Maar vandaag... Hoe ik m'n best ook deed, het lukte niet. Niks geen dromerig gedoe, relaxt gevoel, inspiratie of toffe ideeën. Het was één grote brei in m'n hoofd. Geen touw aan vast te knopen. En druk! Ik werd er gewoon moe van.
Niks geen 'nieuwe dag nieuwe kansen' dus vandaag. Pas toen ik vanavond weer eens in een voor mij haast onmogelijke positie lag tijdens yoga, kwam ik tot rust. Hè hè. Duurt lang.
Geruststellend is het wel. Dat er toch nog wel wat gebeurt daarboven. Ook al is het dan gemaal. Het was er ook wel erg stilletjes en leeg de afgelopen tijd. Haast too good to be true. Zoveel rust in de kop. Nu is het alleen oppassen dat ik me niet weer laat meeslepen door de 'stress' van alledag. Gelukkig is er dan zoiets als yoga. En chocola. Heel veel chocola. Doei!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten